Jesteśmy w niezręcznej sytuacji, na pozór bezsilni, wobec lawiny problemów

wokół nas. To prawie wojna aby zachować resztę praw, uratować swoją pracę,

dochód, godność, możliwość przetrwania, aby zmienić narzucony los.

Będziemy wpędzeni w ubóstwo? W naturze nie ma biedy. Gdzie pojawia się

ubóstwo, życie zanika. W przyrodzie panuje dostatek. Lecz strach zatruwa umysły.

Tak więc teraz jest czas by się zastanowić czego naprawdę chcemy, aby działać

natychmiast.

Nie potrzeba wiele czasu na wielkie zmiany, trzeba energii.

Strach to to wielki manipulator, który czyni nas śmiesznymi wobec Historii.

Chcemy wyjrzeć poza nawyki myślowe, zbadać miejsca, w których wyrastają

nasze przekonania, nasze kajdany.

Wyzwolić się z rezygnacji, która wysysa krew z żył i pozbyć się wyznaczników

myślowych, które rządzą nami bez refleksji na temat ich sensu i wagi – żeby życie

nie przeszło, gdy jesteśmy zajęci czym innym.

Czy chcemy? Co możemy zrobić?

Nie chcemy być jak króliki doświadczalne poddawane niegodziwym

eksperymentom gospodarczym, ani jak żałobnicy opłakujący śmierć nadziei.

90

jest przedstawieniem zrealizowanym przez Ensemble Teatrale 22 gradi – grupę

aktorów-robotników kierowanych przez Darię Anfelli i wspieranych przez CISL

(Włoska Konfederacja Związków Pracowniczych) w Weronie.

Spektakl jest efektem procesu poszukiwań i refleksji wokół tematów silnie

związanych z pracą i aktualną sytuacją pracowników i społeczeństwa.

Jest to druga premiera grupy (po „Kryzys, instrukcja obsługi”, który miał premierę
1 maja 2013).

90

Istnieje we Włoszech popularna tradycja wiążąca osoby, zjawiska i zdarzenia

pojawiające się w snach i w życiu z numerami od 1 do 90 do zagrania na loterii.

W tych wyobrażeniach numer 90 to Strach.