PREMIERA:
23 lutego 2018 na Dużej Scenie
Spektakl trwa 150 minut
1 przerwa
Zobacz trailer spektaklu:
reżyseria: Aneta Groszyńska
tekst, dramaturgia: Jan Czapliński
scenografia, kostiumy, światło: Tomasz Walesiak
muzyka: Jerzy Rogiewicz
ruch sceniczny: Mikołaj Karczewski
zdjęcia: Natalia Kabanow
Obsada: Sara Celler-Jezierska [g], Joanna Łaganowska, Irena Sierakowska, Michał Kosela, Rafał Kosowski, Piotr Mokrzycki, Filip Perkowski
Biografia człowieka, który podarował Polakom historię i historia problemu, jaki z tego wyniknął.
Na stulecie odzyskania niepodległości, twórcy wielokrotnie nagradzanej ZAPOLSKIEJ SUPERSTAR, zapraszają na sequel – opowieść o Henryku Sienkiewiczu, autorze popularnym i bardzo nieznanym. Jeśli uznać Sienkiewicza za patrona narodu, ten spektakl będzie teatralną biografią XX wieku. I zarazem wycieczką w Polskę AD 2018, świętującą właśnie stulecie niepodległości. Jakie pomniki wybudujemy przy tej okazji? I czy Sienkiewicz ma z tym ciągle coś wspólnego?
Kontynuujemy nasze przewrotne badania nad białymi plamami polskiej kultury. Czy jest możliwa historia poza Sienkiewiczem? Historia, z której nadal bylibyśmy dumni?
Spektakl FINALISTA Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Michał Centkowski, Adam Karol Drozdowski, Andrzej Lis, Kamila Łapicka, Jakub Papuczys, Joanna Puzyna – Chojka.
W Finale Konkursu spektakle ocenia Jury w składzie:
Agata Duda-Gracz, Zbigniew Majchrowski, Wojciech Majcherek, Jacek Kopciński, Waldemar Zawodziński
Komentarze widzów:
Z powodu ochrony przed spamem Twój komentarz zostanie wyświetlony po akceptacji przez administratora strony.
Kiedy jeszcze będzie to grane oprócz lutego 2018?
Spektakl SIENKIEWICZ SUPERSTAR… gramy także 10 i 11 marca o godz.18.00. Repertuar na marzec i niebawem już na kwiecień dostępny jest na naszej stronie w kostce REPERTUAR – a dla ułatwienia przekazuję link http://teatr.walbrzych.pl/repertuar/nastepny-miesiac/. Serdecznie zapraszamy!
Chwała wałbrzyskiemu Teatrowi za zorganizowanie przed spektaklem spotkania z profesorem Ryszardem Koziołkiem, autorem „ Ciał Sienkiewicza. Studia o płci i przemocy”. To spotkanie było świetnym wprowadzeniem do spektaklu, który jest wręcz brawurowy. Oczywiście wszyscy jesteśmy jakoś Sienkiewiczem i Jego estetyką „ skażeni”. Nie łudźmy się, mało kto to już czyta, bo pewnie i nie da już rady , ale ekranizacje i szkolne bryki każdemu w nas w głowie siedzą, a ileż zwrotów pisarza funkcjonuje w naszym codziennym języku. „ Sienkiewicz Superstar” to spektakl ironiczny, pokazuje jak głęboko Sienkiewicz w nas siedzi i jaki to ma wpływ na współczesną polską estetykę. Jest w tym spektaklu wszystko: narodowe czytanie, para prezydencka, emancypacja pierwszej damy, koszulki patriotyczne, Ukraińcy, Jerzy Hoffman , Daniel Olbrychski i gorzki finałowy monolog Sienkiewicza w poruszającym wykonaniu Filipa Perkowskiego.
Nie jest jednakże wałbrzyski spektakl jakąś nudną teatralną publicystyką. Wprost przeciwnie ! Tekst Jana Czaplińskiego w reżyserii Anety Groszyńskiej brawurowo zagrany przez wałbrzyskich aktorów to żywe, pulsujące energią widowisko sceniczne, mówiące wiele gorzkiej prawdy o Polsce i Polakach AD 2018.
Wróciłem dziś z teatru w Szczecinie. Tekst i gra to jakieś nieporozumienie. Już po minucie sztuka – kabaret – wpada w ton, przewidywalny i prostacki, i tak do samego końca.
Najbardziej „wyrafinowane” są czerwone majtki Sienkiewicza ćwiczącego mowę noblowską. Coś strasznego!
Zgadzam się z przedmówcą ,to jakiś dramat. Pretensjonalny ,,łopatologiczny”, niemożliwie wtórny, uwłaczający przeciętnej inteligencji odbiorcy, wyszliśmy po pierwszej części.
Jestem pod wrażeniem spektaklu wałbrzyskiego. Minęło już kilka godzin jak wyszedłem z teatru a czuję się jakbym nadal tam siedział.
Podwjojne Mistrzostwo Swiata :-)