Tekst: Żelisław Żelisławski
Reżyseria: Szymon Kaczmarek
Scenografia i kostiumy: Kaja Migdałek
Zdjęcia: Bartek Warzecha

OBSADA:
Karolina Krawiec, Irena Sierakowska, Michał Kosela, Rafał Kosowski, Zbigniew Antoniewicz [TBK], Marcin Trzęsowski [TBK], Michał Wierzbicki [TBK]

Spektakl realizowany jest w koprodukcji z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
Premiera kaliska: 10 czerwca 2017

Premiera wałbrzyska: 16 czerwca  2017

NA PODSTAWIE:

Richard Davenport-Hines – Odurzeni. Historia narkotyków 1500-2000

Johann Hari – Chasing The Scream. The First and Last Days of the War on Drugs

Luca Rastello – Przemytnik doskonały. Jak transportować tony kokainy i żyć szczęśliwie

Roberto Saviano – Zero Zero Zero. Jak kokaina rządzi światem

Maciej Stasiński – Kronika zapowiedzianej śmierci

Tom Wainwright – Narkonomia

oraz

How To Make Money Selling Drugs, reż. Matthew Cooke

The House I Live In, reż. Eugene Jarecki

 

Dlaczego robimy spektakl o kokainie?

Ponieważ to temat, który niepokoi, daje do myślenia.

Lubimy dawać widzom Teatru Dramatycznego do myślenia.

Chcemy Państwa czasem odrobinę zaniepokoić.

Bo pomyślmy – jeden zainwestowany w produkcję kokainy dolar przynosi 1000 dolarów zysku.

Handel tą substancją to wolny rynek w najczystszej postaci, pozbawiony regulacji, ograniczony wyłącznie finezją i okrucieństwem pozostających na nim graczy.

Gdyby w jednej chwili usunąć z globalnej gospodarki wszystkie związane z narkobiznesem pieniądze, upadłyby całe kraje, zniknęłoby kilkanaście procent światowych zasobów gotówki.

Rodzi się zatem pytanie: jak to możliwe, że kokaina to tak opłacalny produkt?

Jest to możliwe, bo rolnik w Kolumbii czy Chile pracuje za grosze. Albo za nic. Beneficjentami złotego biznesu są przetwórcy, pośrednicy, kolejni pośrednicy, handlarze.

Zupełnie jak z kawą, bananami, ryżem i chińskimi zabawkami.

 

Jeśli na rynku znajduje się egzotyczny produkt z odległego kraju i wcale nie kosztuje wiele, można podejrzewać, że gdzieś komuś nie zapłacono. Zakup czegokolwiek w przydomowym sklepiku – choć często sobie tego nie uświadamiamy – stawia nas za każdym razem przed doniosłym wyborem etycznym.

Teatr Dramatyczny chce dać do myślenia.

 

Nie co dzień rozmawiamy o globalnej odpowiedzialności każdego z nas, o uczciwym handlu („fair trade”) i o niewidzialnej sieci połączeń między nami a każdym rolnikiem w odległej części globu, każdym nieletnim zatrudnionym na plantacji kawy czy w odległej kopalni.

Zatem „Kokaina i sprawiedliwość dla wszystkich”.

Oczywiście – znacznie łatwiej natknąć się na kokainę, niż znaleźć sprawiedliwość.

Kokaina jest nie tylko na sobotniej imprezie i w ulubionym serialu.

Jest w organizmach kierowców ciężarówek, pilotów, we krwi architekta, lekarza i dziewczyny z perfumerii, których spotykamy.

W dostawie bananów do marketu za rogiem.

Jest nawet na banknocie, za który kupujemy banany.

Zapraszamy na fascynującą i niepokojącą podróż kokainowym szlakiem.

Od uprawy i techniki produkcji na zboczach Andów, poprzez zagmatwane, transoceaniczne drogi dystrybucji, aż do wyniszczającej wojny pomiędzy kartelami, policją i wojskiem, która rozpoczęła się za biurkiem w Białym Domu, a pochłania dziesiątki tysięcy cywilnych ofiar rocznie.

Gdyby narkotyki, które każdy w miarę zamożny obywatel Zachodu może bez większego problemu nabyć, sprzedawane były w sklepach, w jednym momencie upadły ogromne przestępcze imperia a na olbrzymich terytoriach globu pojawiłaby się szansa na pokój.

W sezonie NO PROBLEM! zapraszamy na sensacyjny spektakl o wolnym rynku i uczciwym handlu, globalnej gospodarce i paradoksach, które pozwalają nam utrzymać czyste sumienie i dobre samopoczucie, a przestępcom zarabiać miliony.

 

* Szymon Kaczmarek jest absolwentem Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Pracował jako asystent Krystiana Lupy i Pawła Miśkiewicza. Do tej pory realizował spektakle w m.in. Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Narodowym Teatrze Starym w Krakowie, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze IMKA w Warszawie. Gościnnie grał w przedstawieniu „Factory 2” Krystiana Lupy.

W Teatrze Dramatycznym im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu zrealizował czytanie „Nie jest nam tak źle, ani nie jest to takie straszne” wg tekstów R. Garcii podczas 16. Dni Dramaturgii.

 

Zadanie współfinansowane ze środków z budżetu Województwa Dolnośląskiego.