PREMIERA:
Premiera 5 stycznia 2013 r. na Dużej Scenie
Spektakl trwa 85 minut
bez przerwy.
W spektaklu wykorzystano fragmenty filmu "Cuda Polskie" w reż. Piotra Domarańczyka.
Zobacz trailer spektaklu:
inspirowane Betlejem polskim Lucjana Rydla
tekst, reżyseria, opracowanie muzyczne: Wojciech Faruga
scenografia, kostiumy, reżyseria świateł: Agata Skwarczyńska
asystent reżysera, asystent scenografa: Damian Kwiatkowski
obsada:
MARIA – Rozalia Mierzicka
JÓZEF – Piotr Tokarz
ANIOŁ I – Mirosława Żak
ANIOŁ II – Karolina Krawiec
ANIOŁ III – Piotr Mokrzycki
PASTERECZKA – Angelika Cegielska / Ewelina Żak [g]
HEROD – Ryszard Węgrzyn
KACPER – Filip Perkowski
MELHIOR – Irena Wójcik
BALTAZAR – Dariusz Skowroński
KSIĘŻNICZKA – Małgorzata Łakomska [g] / Irena Sierakowska
ROKSANA – Sara Celler – Jezierska
o spektaklu:
Lucjan Rydel, autor wystawionego po raz pierwszy w 1905 roku Betlejem polskiego, kazał Jezusowi narodzić się w Polsce. Betlejemską szopkę, koniecznie z widokiem na Wawel, postawił w Krakowie. Herod stał się więc nie tylko władcą Palestyny, ale także krwawym zaborcą Polski. Trzej królowie nie przychodzą ze wschodu, ale z wielkiej przeszłości (Kazimierz Wielki, Władysław Jagiełło, Jan III Sobieski), a odkupieniem, które ma przynieść narodzenie Dzieciątka było odzyskanie przez Polskę niepodległości. Rydlowska idea przeczytania biblijnej opowieści o narodzinach Zbawiciela przez „Polskę tu i teraz” stała się po 107 latach punktem wyjścia dla spektaklu Wojciecha Farugi. Co by się stało, gdyby niepokalane poczęcie wydarzyło się dziś? Czy możliwy jest cud? Jak zareagowalibyśmy, gdyby się wydarzył? Kim może być dzisiejsza Maria? Czy będzie to cud ogólnonarodowy, czy raczej cykl doświadczeń indywidualnych? Akcja z Krakowa przenosi się do małej miejscowości, o której wszyscy zapomnieli. To miejsce po katastrofie – nie wiemy, czy przeszła tędy klęska żywiołowa, czy może tylko zamknięcie jedynej fabryki. Miejscowość powoli umiera, a jej mieszkańcy, pozbawieni środków do życia, pracy i chęci robienia czegokolwiek zbierają się w świetlicy. Czekają, aż coś się wydarzy…
Komentarze widzów:
Z powodu ochrony przed spamem Twój komentarz zostanie wyświetlony po akceptacji przez administratora strony.
Każdy, kto teatrologię studiował chyba wie, że po raz pierwszy „Betlejem Polskie zostało wystawione we Lwowie (o ile mnie pamięć nie myli, nie 26 grudnia a 28) 1904 a duży wpływ na konwencję i charakter scenariusza miał Stanisław Wyspianski. Na temat adaptacji scenicznej Pana Wojciecha Farugi powiedzieć będzie można dopiero po obejrzeniu jego inscenizacji. Już teraz widać,że będzie znacznie odbiegać od scenariusza Lucjana Rydla.
Spektakl odważny….gorąco polecam…
od ilu lat?
Wspaniały spektaktakl dla ludzi którzy nie boją sie spojrzeć na siebie przez przmat swoich słabości i lęków , a którzy poszukują otarcia łez w bogu..obraz nas wszystkich i każdego z osobna. Obraz odważny pełen emocji wspaniale zagrany… brawo
Pierwszy raz poszedłem z własnej nieprzymuszonej woli do teatru właśnie na ten spektakl. Chciałem doświadczyć czegoś nowego, „ukulturalnić się”. Gratuluję całej obsadzie teatralnej za ten spektakl, bo naprawdę był niesamowity. Nie ma potrzeby mówić, o czym jest itd. Trzeba tam być i zobaczyć, w jaki sposób można alternatywnie odegrać pewne znaczące, ba, jedno z najważniejszych, jeśli nie najważniejsze wydarzenie w historii świata. (Oczywiście nie biorę teraz się za szufladkowanie religii itd., ale idę trochę stereotypowo) Czas minął bardzo przyjemnie. Przedstawienie niebanalne. Dla osób, które tak jak ja, nie wiedzą czy pójść do teatru, polecam, bo jeśli za takie same pieniądze mamy obejrzeć produkcję filmową, która nie będzie wymyślna, a prawdziwą sztukę i ekspresję, to wybór jest to pewny. Dziękuję.
BARDZO, bardzo polecam ! :) Dawno nie widziałam tak dobrej, naturalnej gry aktorskiej
Jak miło widzieć tak pozytywne opinie, dzięki! spektal raczej dla Widzów powyżej 14 lat
Podziękowania dla aktorów za mile spędzony niedzielny wieczór
było pięknie! płakaliśmy jak bobry! ;-)
Jestem z miasta (warszawki). Spektakl super, a końcowa scena śmiało może przejść do historii. Zgrzytem dla mnie było, nieopatrznie, przeczytanie stopki o sztuce. To jest uniwersalny temat i rzecz się dzieje w Polsce, czyli nigdzie.
Widziałem wczoraj w Warszawie, świetny spektakl i aktorstwo, na mnie największe wrażenie zrobiły panie Wójcik i Mierzicka. Szkoda głupawej reakcji części publiczności przy niesamowitej końcowej scenie.
Jest jakas piosenka na tym spektaklu ?
Aktorzy goscinni ?
Super , polecam