Janusz Korczak – wybitny polski pedagog, wizjoner, teoretyk i praktyk wychowania –uważał, że rodzice nie mają prawa uznawać dziecka za swoją własność, bo jest ono dobrem wspólnym i tak samo odpowiedzialne za jego wychowanie powinno być państwo i instytucje. Sam przez wiele lat z oddaniem prowadził domy dziecka, które były oparte na demokratycznych procedurach. Wydawano w nich gazetę, stanowiącą platformę wolnej wypowiedzi, a sprawiedliwość wyznaczał system sądowniczy, któremu tak samo jak dzieci i młodzież, podlegali wychowawcy, przy czym wszystkie sprawy rozstrzygane były w wielkim poszanowaniu godności dziecka i z domniemaniem niewinności. Korczak wiedział, że dzieci, które zawiedli najbliżsi, potrzebują szczególnej uwagi i oddania.
Agata Siwiak – kuratorka i producentka sztuk performatywnych, zafascynowana biografią i ideami tego wybitnego pedagoga opowie o dwóch projektach, które organizuje w domach dziecka. Pierwszy z nich to prowadzony od 2013 roku wraz z reżyserem Michałem Borczuchem kolektyw teatralno-filmowy w placówce wychowawczej w niewielkiej wielkopolskiej miejscowości Szamocin, drugi to projekt performatywny Anny Smolar z udziałem dzieci z warszawskiego domu dziecka, który od sierpnia tego roku jest realizowany w ramach programu Biennale Warszawa – RePrezentacje. W obu przypadkach projekty adresowane są także, a może przede wszystkim, do widzów dorosłych.
Z powodu ochrony przed spamem Twój komentarz zostanie wyświetlony po akceptacji przez administratora strony.
